Utah, geb. 7-11-1996, foto juli 2009

 

 

De Toller...

Geschiedenis

De  eerste Nova Scotia Duck Tolling Retrievers werden gefokt om eenden en ganzen te lokken. De jager die verborgen zat gooide een bal of stok langs de waterlijn en de Toller begon er mee te spelen. Tijdens zijn spel draaide de hond voortdurend om zijn as, dit heet "tolling". De eenden/ganzen werden daardoor nieuwsgierig en kwamen steeds dichterbij. De jager wachtte tot de eenden/ganzen dichtbij genoeg waren zodat hij ze kon schieten. Vervolgens ging de Toller te water om de geschoten dieren op te halen en naar zijn baas te brengen, dit heet "retrieven".

De tollers werden gefokt in Canada voornamelijk op en rond het eiland Nova Scotia. De vermoedelijke voorouders zijn het Nederlandse Kooikerhondje, de Epagnol Breton, de Chesapeake bay Retriever en de Golden Retriever. In het begin waren deze honden bekend in het district Yarmouth Country, een onderdeel van Nova Scotia, onder de naam Little River Duck Dog.

De eerste rasstandaard werd geschreven door Cyril Colwell en in 1945 erkende de Canadese Kennel Club het ras. Toen ook kreeg het ras definitief de naam Nova Scotia Duck Tolling Retriever. Avery Nickerson was de grote stimulator van het ras, hij begon na de oorlog te fokken onder de kennelnaam Habourlights.

De Toller

De Toller is een zeer intelligente, alerte, krachtige hond met een hele grote werklust. Je kan er prettig mee trainen op een kynologische vereniging of op een jachttraining. Het is geen hond voor driemaal daags een blokje om, want een Toller heeft beweging nodig. Deze hond is helemaal in zijn element als hij een tennisbal of dummy uit het water mag apporteren. De werklust straalt dan van het hondje af.

Ook een Toller dient opgevoed te worden en onderaan de hiërarchie in huis te staan. Een Toller mag, eenmaal volwassen, terughoudend maar nooit agressief of angstig zijn.

Nova Scotia Duck Tolling Retrievers

Tollerkennel "From Red Earth"

Rena puppy van Noa

Safran, vader van Utah, geboortejaar 1993,

foto september 2009